Święcenie pokarmów wielkanocnych to jeden z najgłębiej zakorzenionych rytuałów chrześcijańskich. Zwyczaj ten wziął początek z wczesnośredniowiecznej tradycji chrześcijańskiej błogosławienia płodów ziemi i pokarmów. W Polsce zwyczaj świecenia pokarmów był znany od początku XIV wieku. Ze względu na tradycje rolnicze w polskim święconym podstawowe znaczenie miał zawsze chleb, najważniejszy pokarm codzienny, ciasta, sery, masło, jaja, mięso wieprzowe oraz sól i chrzan. Od XVII wieku zgodnie z zaleceniem Stolicy Apostolskiej pierwsze miejsce w święconym zajmuje figurka baranka.
Zajrzałem do współczesnych koszyczków: zajączek z czekolady, jajko z niespodzianką, mandarynka jako symbol naszych płodów rolnych...
Aha, jeszcze jedno, jak już podjemy tych zajączków, żurków i mazurków to nam MTV w Niedzielę Wielkanocną zafunduje transmisję z burdelu pod tytułem Warsaw Shore. Takie czasy, panie...
Radujmy się!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz